एक टुक्रा कविता

अगेनाका चिसा दाउरा र
पुत्ताइरहेको धूँवा देखि दिक्क भएर
एकदिन बाले
भान्छाको भित्तामा झुण्याईदिनु भयो पंखा
हट्यो सबै मडारिएको कालो धूवाँ
त्यसपछी उज्यालो देखिन थाल्यो
 भान्छा संगै आमाको अनुहार

आज
तनावको भुमरीबाट सोँचिरहेछु
यदि कुनै त्यस्तो पंखा हुन्थ्यो भने
मैले पनि ठोक्थे दिलको भित्तामा
र हटाउने थिएँ जम्मै मनको तुवालो ।

एकाङ्की - अछूत

पात्रहरु – हरिमान(बा), रमा(आमा), दिया(छोरी), निमेष(कलेज पढ्ने केटो),
रामेश(चिकित्सक), मनिष(शिक्षक) र अरु केहि अघोषितहरु
दृश्य - १
(बरण्डा सितको दुइ तले पक्की घर , आगनको छेउँमा सानो पर्खालको माथि गमलामा बिभिन्न थरी फूल । बरन्डाका भित्तामा लस्करै भगवानका तस्बिर , दुई मेच एक पलङ्ग । आँगनको दाहिने तिर मूल द्वारको भित्री कुनामा तुलसीको मठ ।)
हरिमान – ए सुन त , ( रमा तिर हेर्दै ) कहाँ गई छोरी ? त्यो अचेल अल्ली हिड्न थालेकी छ है फुत्तफुत्त बाहिर फेरो । धेरै टाउकोमा नटेका ।
रमा – हजुर.. साथीहरु गुम्न जाने भनेका रहेछन , त्यसैको बारेमा सल्लाह गर्नु छ भन्दै थिई । दार्जिलिङ जाने हो भन्दै थिई , टाढाको बाटो कति दिन लाग्छ पठाउन पनि के गर्ने हो खै ?
हरिमान – ठीकै छ नि त , कलेज पढ्न थाले देखि बाहिर घुम्न गाकी पनि छैन । राम्रै हो, दार्जिलिङ पुग्नै पर्ने ठाउँ पनि हो । तर के गर्ने हामी जान सकिएन क्यारे खै , मनिष पनि जान्छ होला क्यारे छोरी नै भए नि जाओस न ।

काँचा हाईकु

पिताको पत्र
प्रवासी सहरमा
प्रभाती घाम ।

आँखामै आयो
बार्दलीमा उभिँदा
कान्छिको मायाँ ।

धुँवाको तातो
मसानको उज्यालो
उस्ताको उस्तै ।

कविको मन
राँगे भिरको रुख
सधै हरियो ।

शब्द कृषक
समयको घोषणा
बहुला कवि ।

हाईकु

हाईकु यात्रा
शब्दको जुलुसमा
बैरागी कवि !

गाइने दाइ
सारंगीको साइनो
अमर ज्वाला !

काला बादल
क्षितिजपारी गाउँ
शून्य आभाष !

कालको डेरा
जिन्दगीको बैशाखी
निल्नु न थुक्नु !

विकल्प हावा
अक्षरको गर्जन
शब्द बगर !

मितकी स्वास्नी
जवानीको झरीमा
पुर्णेको जून !

प्रेमको चिनो
सिरानी छेउँ टाटो
बा का पसिना !

बन्द

माउ पार्टि संगको सहकार्य र छलफल पछि यसपालीको बन्दको जिम्मा बिद्यार्थी संगठनले लियो । भोलिको बन्दको नेतृत्व गर्ने जिम्मा राघवलाई शर्मालाई दिईयो । राघव विद्यार्थी आन्दोलनको चर्चित नेता पनि थियो । विकट गाउँबाट उच्च शिक्षा लिन सहर छिरेको गरिबकै छोरो भए पनि लगनशील र जेहेन्दार विद्यार्थी हुनाले सबैको प्रिय पात्र थियो ।
दिनभरी सडकमा टायर बाल्दै ढुंगा, मुढा तेर्साएर देशै ठप्प पारियो । बन्दको क्रममा संस्थान, निगम, पत्रकार या एंबुलेन्स कुनै प्रकारका सवारी पनि चल्न दिईएन । साँझ मात्रै केहि नेताले सम्बोधन गरेर सरकारलाई घुडा टेकाउने भन्दै भोलिलाई पनि बन्दको घोषणा गरि आजको कार्यक्रम सकियो ।